Volgens de Europese wetgeving mogen biologische producenten alleen het logo op een etiket vermelden als het product ook voldoet aan de normen die daarvoor gesteld zijn, onder andere op gebied van dierenwelzijn, milieu en natuur.
Maar de vraag is natuurlijk of de producenten werkelijk voldoen aan die wetten, of dat ze alleen maar zeggen dat ze het doen? Hoeveel mensen heeft de Europese Unie op de been om bijvoorbeeld de biologische landbouw te controleren?
Het belangrijkste verschil tussen biologische en conventionele landbouw is dat conventionele landbouw afhankelijk is van chemische ingrepen om plagen en onkruid te bestrijden en planten voeding te geven. Dat betekent synthetische pesticiden, herbiciden en meststoffen.
Datzelfde geldt voor biologische en conventionele tuinbouw, en in zekere zin ook voor de veeteelt.
Biologisch is duurder
De biologische landbouw heeft helaas een probleem, het is een duurdere manier om voedsel te produceren. De grotere landbouwbedrijven die de EU voorstaat kijken dus steeds vaker uit naar manieren om het certificaat ‘biologisch’ te behouden en toch niet meer geld uit te geven.
Een artikel in Die Zeit, een Duits weekblad vermeldt het volgende: “De biologische sector is er grotendeels in geslaagd om op productieve manier goed voedsel te produceren. En tegelijkertijd op verantwoorde manier om te gaan met elementen zoals een vruchtbare bodem, biodiversiteit of lucht- en waterkwaliteit” volgens Peter Röhrig, uitvoerend directeur van de Duitse Federatie van de biologische levensmiddelenindustrie.
Maar biologisch heeft voordelen
De wetenschap toont keer op keer aan dat biologische landbouw als systeem duidelijke en meetbare voordelen biedt over milieu- en het beschermen van hulpbronnen.
En worden de plegers van bedrog en fraude in de biologische landbouw ook opgepakt. En worden ze passend bestraft? Dat valt helaas behoorlijk tegen. Uit een onderzoek van RTL blijkt dat van de tien zaken waarbij een verdenking bestaat op fraude in de biologische landbouw, er maar een ook bij Justitie terecht is gekomen.
Een pakkans van minder dan tien procent, de deuren staan dus voor criminelen wijd open.
Als de inderdaad strenge eisen die gesteld worden aan het gebruik van een predicaat biologisch in werkelijkheid niet echt opgevolgd worden maakt de consument zich terecht zorgen. Maar ook de biologische landbouwers die wel op een eerlijke manier proberen hun brood te verdienen maken zich zorgen. Zij zouden graag zien dat er strenger opgetreden wordt tegen misbruikers van een certificaat waar zij hard voor moeten werken.
En wat doet de regering
De controlerende instantie Kral ziet bovendien ook dat er veel geld te verdienen valt met het toekennen van het logo aan niet biologische landbouwproducten. Het prijsverschil is gewoon te groot. Een boete opleggen heeft dan ook niet het gewenste effect, niet op de echte criminelen.
De Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit, NVWA, geeft ondertussen toe dat ze te weinig mensen in kunnen zetten en te weinig middelen hebben! Dat kan natuurlijk niet. Als eerlijke boeren het spit moeten delven omdat de regering geen geld wil besteden aan fraudebestrijding, is er op hoog niveau iets erg mis.
